مزایا سيستم USBF :

1- کاهش هزينه: اين امر با کاهش ابعاد ، کاهش تجهيزات کمکي و کاهش احتياجات ساختماني (کاهش هزينه احرايي) براورده مي شود.
2- کاهش هزينه هاي تعميرات و بهره برداري: اين امير از طريق طراحي فشرده و کاهش حجم، نبوده قسمتهاي متحرک مثل ميکسر و تنظيم خودکار هيدروليکي با ساختمان مدرن آن انجام ميگيرد.

3- بازده بالاي تصفيه:
کاهش BOD و TSS به کمتراز 5 و 10 mg/l و آمونياک و فسفر به کمتر از 5/0 mg/l به صورت تئوري انجام مي گيرد.لازم به ذکر است که با توجه به نوع استفاده از پساب مي توان از حذف فسفر و نيتروژن تا حدي صرفه نظر کرد.

4- تثبيت لجن با کمترين مقدار لجن:
حداقل طراحي زمان ماند لجن 25 روز است که حاصل آن تثبيت بي هوازي لجن و کاهش مقدار آن است.

5- کار کرد بدون بو:
کاهش پتاسيل توليد بو در فرآيندهوازي در بيو راکتورها و زمان طولاني سن لجن باعث شده که اين راکتور در مکان پر جمعيت و نزديک محل سکونت قابل اجرا باشد.

6- انعطاف پذيري هيدروليکي:
زلال ساز اين راکتور که بصورت مخروطي بوده داراي انعطاف بالاي براي جريانات مختلف است.
در جريانات بالا ، ميزان زيادي از لجن بالا آمده و عمل فيلترينگ بهتر انجا مي گيرد.

7- طراحي انعطاف پذير :
طراحي مدرن و انعطاف پذير اين سيستم مي تواند همزمان با نيازهاي متداول و رشد احتياجات به آرامي گسترش يابد.اين سيستم مي تواند به راحتي به سيستم هاي تصفيه حتي خارج از سيستم اصلي متصل گردد.

8- بهبود آبگيري لجن:
لجن مسن که در اين سيستم وجود دارد به راحتي آبگيري مي شود

9- عدم نياز به زلال ساز اوليه:
USBF به کلاريفاير احتياج نداشته و براي دبي هاي بالا ، آشغالگير و دانه گير براي تمام سيستم هاي بيولوژيکي و USBF نياز خواهد بود.

تصفيه ثانويه به روش USBF بر مبناي اكسيداسيون، جهت حذف مواد محلول و ذرات ريزي كه در تصفيه اوليه حذف نمي‌شوند انجام مي‌گيرد. ميكروارگانيسم‌‌هاي بي هوازي اين عمل را در چند ساعت (در حين عبور فاضلاب از استخر بي هوازي) انجام مي‌دهند. قسمتي از مواد معلق تثبيت شده و در اثر اين واکنش به دي‌اكسيدكربن، آب، سولفاتها و نيتراتها و متان تبديل مي‌شوند. مواد جامد باقيمانده نيز به شكلي تبديل مي‌شوند كه به صورت لجن درمراحل بعد دوباره تجزيه شده ياته‌نشيني از فاضلاب جدا شوند.
بعد از آن فرآيند هوادهي قرار مي گيرد که فاضلاب به طرف استخر هوادهي از قسمت زير زلال ساز هدايت مي‌شود تا تثبيت نهايي و اصلي و همچنين عمل حذف فسفر تکميل گردد.سپس فاضلاب وارد مرحله زلال سازي شده که در اين مرحله با جريان روبه بالا که در اين تانک وجود دارد و همچنين صفحه لجني که ايجاد مي گردد بصورت فيلتر فلوک هاي لجن را جدا مي نمايد و ارگانيسم‌هاي جدا شده بسرعت به استخر بي هوازي برگشت داده مي‌شوند تا به صورت لجن‌فعال عمل نمايند. پساب تصفيه شده معمولاً كلرزني شده و به خارج از تصفيه‌خانه هدايت مي‌گردد.
روش USBF بسته به بار هيدروليكي و بار آلودگي ورودي به حوض بي هوازي، حجم حوض‌هاي هوادهي، زمان ماند هيدروليكي، و زمان ماند ميكروارگانيسم‌ها در تصفيه‌خانه (سن لجن)، مقدار تجديد جريان، نحوه‌ي هوادهي و نوع جريان طراحي مي گردد كه هر يك در شرايط ويژه‌اي مناسب بوده و كاربرد دارد. ويژگي هاي اين سيستم پيشرفته در ادامه مرود بحث قرار گرفته و نوع هواده که در USBF قابل استفاده مي باشددر ادامه تشريح گرديده‌اند.

نحوه حذف فسفر در اين راکتورها:

مکانسيم حذف فسفر در اين راکتور همانند فستريپ يا مدل باردفو است.در فرآيند USBF تخمير BOD محلول در ناحيه بي هوازي توسط گروهي از ميکرو ارگانيسم ها به صورت انتخابي انجام مي گيرد که اين نوع از ميکروارگانسيم ها توانايي ذخيره فسفر را دارند. فسفر در مرحله بي هوازي توسط آسنو باکتر رها شده که اين فسفر در مرحله هوادهي شده بصورت بسيار زياد جذب شده و بوسيله لجن مازاد حذف مي گردد.
ميزان و سرعت حذف فسفر بستگي به ميزان BOD/P فاضلاب خام اوليه دارد.

نحوه حذف آمونياک:

برا ي عمل نيتريفيکاسيون ابتدا در ناحيه هوازي بوسيله دو باکتري تيرات سازي مي شود که عمل زير انجام مي گيرد.
در اين پروسه ، نيتروزيمانوس و نيترو باکتر نيتروژن آمونياکي را به نيتريت و سپس نيترات تبديل مي کنند که اين عمل توسط باکتري هاي ياد شده در مرحله هوازي انجام مي يگرد.

سپس نيترات به مرحله بي هوازي برگشت داده شده که که با عمل دي نيتريفيکاسيون دوباره بصورت گاز آمونياک در آمده و حذف مي گردد.
در اين واکنش BOD منبع کربن يا الکترون دهنده براي واکنش تبديل نيترات به گاز نيتروژن است.