محدودیت منابع آب شیرین در جهان، کاهش نزولات جوی بدلیل  تغییرات شرایط آب و هوا و از طرفی مصرف روز افزون آب شیرین، استفاده از آب شور به عنوان ماده اولیه تولید آب شرب را الزامی کرده است.

هدف از شیرین سازی آب، حذف املاح معدنی از آب شور و تولید آبی با کیفیت قابل قبول برای مصارف شرب، آبیاری و استفاده در واحدهای صنعتی می باشد.

در فرایند شیرین سازی آب شور جریان آب ورودی به سیستم در فرایند تصفیه به دو بخش تقسیم می شود که عبارتند ازجریان محصول تصفیه خانه که دارای املاح در حد قابل قبول برای مصارف شرب و آبیاری و صنعتی می باشد و یک جریان دور ریز که حاوی بخش اعظم املاح موجود در آب می باشد.

شیرین سازی آب شور با روشهای مختلف انجام می شود که این روشها در دو گروه عمده جای می گیرند:

• روشهای شیرین سازی که در آنها فرایند تغییر فاز مبنای تصفیه آب است
• روشهای شیرین سازی بدون تغییر فاز و بر اساس فرایند عبور انتخابی ذرات از یک غشای نیمه تراوا

از میان روشهای بر مبنای تغییر فاز ، تقطیر حرارتی قدیمی ترین و راحت ترین روش شیرین سازی آب دریا است. دراین روش آب شور دریا پس از فیلتراسیون به منظور جداسازی ذرات معلق درشت با استفاده از انرژی حرارتی تبخیر میشود و با کندانس شدن  بخار آب خالص بدست می آید. دور ریز این سیستم نیز جریانی با غلظت نمک بسیار زیاد است .دراین روش که متضمن مصرف انرژی حرارتی زیاد می باشد محصول تولیدی کیفیت بسیار بالایی دارد.

روش دیگری که در حال حاضردر شیرین  سازی آب به روش  حرارتی بسیار متداول است (multi- stage flash)  MSF می باشد که در این روش با تبخیر و تقطیر چند مرحله ای امکان کار در فشار پایین تر و با بازیافت حرارت بیشتر و راندمان بالاتر فراهم شده است.

همچنین در ظرفیتهای پایین نمک زدایی از آب دریا با تقطیر خورشیدی هم انجام می شود که در این روش از انرژی خورشید برای تبخیر آب خالص شورآب استفاده می شود، بخار حاصل روی پوشش شیشه ای یا پلاستیکی کندانس شده و به آب شیرین تبدیل می شود و شورآب تغلیظ شده هم دور ریز واحد را تشکیل می دهد.

از میان روشهای بدون تغییر فاز ، اسمز معکوس متداول ترین روش برای شیرین سازی آب دریا میباشد. در روش اسمز معکوس پس از پیش تصفیه آب دریا از غشاهای نیمه تراوا برای حذف املاح معدنی موجود در آب شور استفاده میشود غشاهای بکار رفته در این سیستم نسبت به آب قابلیت عبورانتخابی دارند، لذا بخش عمده املاح موجود در آب دریا در جریان کنسانتره که پساب سیستم را تشکیل میدهد  باقی می ماند  و پرمیت که محصول سیستم RO است آب شیرین می باشد که با تنظیم شرایط می تواند به عنوان آب شرب مصرف شده یا در واحدهای صنعتی بکار رود.

یکی دیگر از روشهای شیرین سازی آب بدون تغییر فاز روش الکترودیالیز (ED) است. الکترودیالیز هم مانند اسمز معکوس بر اساس خاصیت عبور انتخابی از غشا بنا شده است با این تفاوت که در این روش تحت تاثیر جریان الکتریسیته، غشا یونهای موجود در آب شور را از خود عبور داده و به جریان کنسانتره در سمت بار مخالف، یون همراه منتقل می کند و آب شیرین در مسیر جریان باقی می ماند.

شایان ذکر است که روش ED با تغییراتی به روش EDI تبدیل شده که در تولید آب دمین از پرمیت واحدهای اسمز معکوس بکار می رود.

روش دیگری که جدید تر بوده و در حال حاضر بطور محدود در شیرین سازی آب دریا بکار می رود پروسس MD یا تقطیر غشایی است. این روش ترکیبی از دو روش اسمز معکوس و تقطیر است به این ترتیب که طی فرایند تصفیه، ذرات بخار آب ازغشای نیمه تراوا عبور می کنند و املاح موجود در آب، در جریان آب دور ریز واحد باقی می ماند. این روش نسبت به روش اسمز معکوس فشار پایین تری لازم دارد و نسبت به روش تقطیر انرژی حرارتی کمتری مصرف می کند که این دو مورد مزایای روش MD هستند ولی در مقابل فضای بیشتر مورد نیاز برای احداث واحد، ویژگی منفی این روش نسبت به اسمز معکوس می باشد و در مقایسه با تقطیر هم لزوم پیش تصفیه آب نکته منفی این روش به حساب می آید.

تذکر اینکه MD در ابتدا برای شیرین سازی آب دریا ابداع شد ولی هم اکنون در تصفیه آب با شوری کم هم استفاده میشود.

مجموعه آبسان پالایش در شاخه های مختلف تولید آب شیرین از آب شور تجربه های بسیار موفق دارد و آمادگی انجام اجرای پروژه های مختلف به صورت EPC را دارا می باشد.